امروز : چهارشنبه, ۴ خرداد , ۱۴۰۱ - 24 شوال 1443
- فوت دو بیمار مبتلا به کرونا در هرمزگان
- افزایش تجمع و دورهمیهای خانوادگی عامل گسترش کرونا در میناب
- با افزایش بیماران کرونایی، سه شهرستان هرمزگان در وضعیت زردکرونا قرار گرفتند/تداوم روند وضعیت آبی کرونایی در شهرستان میناب
- زلزله ۵٫۵ ریشتری بامداد امروز در غرب هرمزگان خسارت جانی نداشت
- سفر اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس به شرق هرمزگان
- برتری خلیج فارس مقابل فولاد در لیگ دسته سه فوتبال کشور
- آموزش حضوری پایه های اول و دوم ابتدایی، دروس کارگاهی هنرستان ها و مدارس دارای جمعیت کمتر از ۵۰ دانش آموز در مناطق زرد و آبی کرونا از اول بهمن ماه بازگشایی می شود
- رئیس جدید تعزیرات حکومتی شهرستان میناب منصوب شد
- شهردار جدید شهر سندرک معرفی شد
- وضعیت کرونا در شهرستان های هرمزگان
- پروتکل های بهداشتی وضعیت زرد تا زمان اعلام شیوهنامههای مناطق آبی پابرجاست/ اعمال محدودیت های شبانه هم چنان انجام می شود
- نخستین جشن محله ای کتاب در روستای دهو برگزار شد
- شکست خلیج فارس میناب در گام نخست
- جاده ارتباطی هشت بندی به میناب جاده مرگ است
- اضافه شدن وضعیت “آبی” به رنگبندیهای کرونایی
به بهانه روز دانشجو؛ پرسش هایی برای این روزها
وقتی شانزدهم آذر با عنوان روز دانشجو از راه می رسد، فرصت یک مرور برایم ایجاد می شود، مرور روزهایی که این در این شهر آفتاب سوختۀ جنوب، دانشگاهی وجود نداشت تا دانشجویی داشته باشیم، خوب یادم هست در آن روزها، دغدغه بسیاری از کنشگران فرهنگی، فقدان مراکز دانشگاهی در دومین شهر استان بود. دغدغه […]

وقتی شانزدهم آذر با عنوان روز دانشجو از راه می رسد، فرصت یک مرور برایم ایجاد می شود، مرور روزهایی که این در این شهر آفتاب سوختۀ جنوب، دانشگاهی وجود نداشت تا دانشجویی داشته باشیم، خوب یادم هست در آن روزها، دغدغه بسیاری از کنشگران فرهنگی، فقدان مراکز دانشگاهی در دومین شهر استان بود. دغدغه ای که بدون شک از سر انصاف و دلسوزی کاملا به حق بود.
دانشگاه به عنوان یک مرکز آموزش علمی، تنها به مثابه یک ساختمان فیزیکی نیست بلکه در هر شهری بدنۀ جاری و فعال علمی و آموزشی است که به عنوان خواستگاه علم و اندیشه می تواند عملا مسیر رشد و تعالی را در هر خطه ای هموار سازد وجهه و اعتباری که مراکز علمی و آموزشی به هر شهری می دهند گاهی با هیچ دستاوردی قابل مقایسه نیست کافی است به تعدادی از شهرهای با فاصله نه چندان دور در اطرافمان توجه کنیم که چگونه برای بازسازی به خصوص وجهۀ فرهنگی شان ، متوسل به راه اندازی، گسترش و تقویت فضاهای دانشگاهی شده اند.
اراده ی تاسیس و راه اندازی مراکز آموزش عالی اگرچه در آن سال ها آرزوی بزرگی بود اما بالاخره محقق شد البته نه چندان آسان، عده ای مجاهدانه و فداکارانه تلاش کردند تلاشی قابل تحسین برای آرزویی بزرگ، کم کم مراکز دانشگاهی یکی یکی از راه رسیدند دانشگاه پیام نور با تلاش های فراموش ناشدنی دکتر مرادی، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد، دانشگاه علمی کاربردی، دانشکده بهداشت، مرکز آموزش عالی میناب و … .
این روزها دیگر دغدغه نبودن دانشگاه را نداریم این روزها با فراغت بال بیشتر می توانیم به حوزۀ تاثیرگذاری این مراکز علمی فکر کنیم و بیاندیشم تا چه میزان توانسته اند به عنوان مراکز تولید علم و اندیشه بر جریان علمی و فرهنگی این شهر موثر باشند. به راستی آیا این گونه بوده اند؟ مراکز دانشگاهی بعد از گذشت قریب به دو دهه از عمر خود تا چه میزان در روند جریان فرهنگی این شهر تاثیرگذار بوده اند؟ این ها دغدغۀ این روزهاست پرسش هایی که می توانیم آنها را از متولیان و گردانندگان مراکز دانشگاهی در این شهر جنوبی مطرح کنیم.
یدالله شهرجو
فعال فرهنگی و اجتماعی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.